oncelikle cok hayal kurarak istiyordum oncelikle en cok avukat olmak istiyordum ve birinin arkasinda savunma taparak hukukta okuyarak daga guzel bir sey olurdu ama olmadi okulda okumadim okulu birakti. ve artik avukat tutmusuz.
ben genelde öğretmen olmak istiyorum diye yanıtlarsım bu soruyu.
çocukken hayalim hep polis üniforması giymek polis olmak vardı ama önüme çıkan engellerden malesef çok uğraşmama rağmen olamadım hayalim gerçekleşmedi.
çocukken büyüyünce hemşire olacağım derdim.büyüdüm işsiz oldum. :)yanı hayalimdeki meslek kısmet olmadi malesef.
okula giden küçük çocuklara genelde ne olacaksın sorusu sorulur bana da aynı soru hep sorulurdu ben bu soruya hep farklı cevaplar verdim hiç ulaşamayacağım hayalimdeki meslekleri söylerdim ama yıllar sonra söylediğim hiçbir mesleği seçmedim üniversitede
çocukken büyüyünce ne olacaksın sorusuna verdiği cevap astronot olmaktı.çünkü gökyüzü ve uzay acayip merak ediyordum ve o zaman elime geçen evrenin sırları isminde bir kitaptan çok etkilenmiştim.sonrasında biraz büyüyüp okul hayatına başlayınca ülkemizde astronot olmanın pek bir anlam ifade etmediğini ve astronot olduktan sonra herhangi bir şekilde hayatımı idame ettirmenin kolay olmadığını görünce bu idealimden maalesef vazgeçtim ve farklı bir işle meşgulüm.şimdi bakınca keşke bizim de amerika, rusya ve çin'deki gibi uzaya dönük çalışmalar yapan kurumlarımız olsa diye üzülüyorum. bunca zaman geçmiş daha ülkemizde uzay araştırmaları ile ilgili bir birim daha yeni kuruldu.
çocukken bize çeşit çeşit sorular sorulurdu bu çeşit soruların başında ise büyüyünce ne olacaksın gibi sorulardı, biz ise çocukluğun verdiği rahatlıkla siz adam olacağız gibi tarzı cevaplar verirdik ve bu verdiğimiz cevep bizim mutlu olmamıza yeterdi. şimdi sorsaler hep çocuk kalmayı seçerdim. nedeni ise büyüdükçe sorumluluk artıyor tek nedeni bu.
ogretmen olmak istiyorum derdim... aslinda cok yakindim ogretmen olmaya. ama okulumu dondurdum. yoksa oluyordum yani.. dedigimi yapan biriyimdir
genellikle polis olacağım derdim.
teyzem polisti çünkü ona ozenirdim. ama şimdi üniversite mezunu bir ev hanimiyim. keşke medrese mezunu bir ev hanımı olsaydım.
başka bir şikayetim yok elhamdülillah.
öğretmen olacağım derdim çocukken ama maalesef ki öyle olmadı. hayat bizi farklı bir mesleğe yöneltti.
çocukken pilot olacağım derdim hep.sonuc hiçbirşey olamadım. :)hayırlısı böyleymiş.onemli olan insan olabilmek zaten hayatın içinde.
büyüyünce gata tıp fakültesinde doktor olmak gibi bir hayalim vardı. ancak şuan kamu yönetimi bölümünde okuyorum.
öğretmen dedim senelerce. fikrim liseye gelene kadar pek değişmedi. lisede bambaşka hayallere kapıldım, daha başka bir üniversite okudum, üniversiteden daha farklı bir işde de çalışmaya başladım. nereden nereye yani.
ingilizce öğretmeni olmak isterdim. ve kendi kendime ingilizce öğretmencilik diye bir oyun türetmiştim onu oynamayı severdim. herhalde ingilizce öğretmenime aşırı beğeni duymamdan kaynaklı böyleydi.
bende ogretmen olmak isterdim gercekten ozenirdim bayan ogretmenlere ama nasp olmadi
öğretmen derdim çünkü öğretmenlerini severdim özenirdim
en guzel mesleyi kazanmak istiyorum cunku ilerde rahat olmak istiyorum
bana bu soru her zaman sorulurdu.ben çok polisliğe merak salmıştım.özel harekat olmak istiyordum ancak olamadım kısmet değilmiş.ama içimde hep bir burukluk kalmıştır.polis gördüğümde cidden çok özeniyorum.
çocukken daha çok öğretmen olacağım ben derdim ama şimdiki yaptığım meslek çok farklı
polis olucam derdim olabildim mi tabiki hayır ama demekki kısmet değilmiş :)