osmanlı devletinin kurtarılabilmesi için çıkan fikir akımlarından biridir. osmanlı devleti içinde ki tüm milletlerin dil, din, ırk farkı gözetmeksizin adaletli ve eşit bir şekilde birleştirmeyi hedefleyen fikir akımıdır.
bu düşünce 19. yüzyıl başlarında özellikle ikinci mahmut dönemi ile birlikte güçlenmeye başlamıştır. osmanlıca düşünceyi benimseyen çevreler, osmanlı devleti'nin toprak bütünlüğün, halkı din dil ırk farkı gözetmeksizin eşit hale getirerek korunabileceğini savunmuşlardır. osmanlıcılık milliyetçiliğin osmanlı topraklarında yaşayan azınlıklara yönelik olumsuz etkilerini ortadan kaldırma amacı taşımıştır. bağımsızlık hareketlerinin nasıl sona erdirilebileceği sorusuna karşılık bazı çözümler teklif etmiştir. osmanlıcılık avrupa kültürüyle yetişmiş genç osmanlılar tarafından şekillendirilmiş ,pasi mart fermanını takip eden dönemde de etkinliğini artırmıştır. osmanlı ülkesinde iki farklı etnik kuzuların devlet yönetimine olan bağlılıkları atılmaya çalışılmıştır osmanlıcılık düşüncesini benimsemiş aydın ve devlet adamlarının çalışmaları sonucunda beni 876 yılında kanuni esasisi ilan edilmiştir. mebus an meclisi açılarak meşrutiyet yönetimine geçmiştir. osmanlı devleti sınırları içinde yaşayan herkes din ırk meshep ayrımı yapılmaksızın osman vatandaş olarak kabul edilmiştir .bütün bu gayretleri olumlu sonuç vermemiş, osmanlıcılık akımı azınlıklar arasında kabul görmemiştir. balkanlar'daki bağımsızlık isyanları sürmüştür.