insan hayatta o kadar yalnız ki geceye doğru bir kabusla başbaşa kalacağını biliyor, bilinçaltında yer etmiş birşey bu ve gülerken eğlenirken sevilirken severken o kadar çok hızlı geçiyor ki zaman, göz açıp kapamış gibi herşeyin anlık içinde yaşandığı kanısına varıyorsunuz.sıkıldığımızda kendimizi tatmin edici şeyler bulmakta zorluk çekiyoruz, bazen dalıp gidiyor maziyj hatırlıyoruz ister istemez ve üzülmeye başlayarak zamanın herşeyin uyuyarak geçmesini bekliyoruz zamanın hızlı geçmesini istiyoruz acı çektiğimizde.
zaman göreceli bir kavramdır.
newton zamanının herkes için her yerde aynı olduğunu söylerken albert einstein görelilik kavramını ortaya atmıştır. "bir erkek güzel bir kızla bir saat geçirse bir dakika gelir. onu sıcak bir fırında bir dakika tutsanız bir saat gelir" şeklinde örneklendirmiştir.
halk içinde "allah geçmeyen zaman vermesin" de denir mesela hastayken ızdırapdan dakikalar, saat gibi gelir insana, güzel zamansa akar gider bu kastedilmektedir.
çünkü gözümüz sürekli saatte olur o yüzden sanki yavaş ilerliyor gibi gelir ama birşeylerle kendimizi oyalasak anlamıyoruz bile aa nasıl geçmiş onca zaman diyoruz .
içsel olarak böyle hissederiz. çünkü insan sıkıldığı zaman sürekli canı neye sıkıldı ise onu düşünür. zaman geçmiyormuş gibi hisseder.