anneler cocugu ıle beraber buyudugu icin her dertlerini her sıkıntılarını bildıkleri icin birde cocuklar her sıkıntısını annesıne soyler yüzden vede annelerde kıyamaz yapar.
babalar evin direği olduğu için, güçlü görünmek zorundadırlar. baba eve para getirir ihtiyaçları alır, onun görevi bu, öyleymiş gibi görülür toplumumuzda. oysa baba aslında anneden daha şefkatlidir. bazı durumlarda, ama toplumumuz babaları sadece çalışan, eve para getiren yiyecek alan, falan filan, biri olarak gördüğü için, anneler daha şefkatli sanılır. oysa annelerden daha çok merak eden düşünen babalardır. ama onlar çok ses çıkarmaz, çok belli etmez duygularını. çünkü babadır o. çok yumuşamak istemez size karşı, fakat gece üstünüzü kontrol eden anneden daha çok babalardır.
anneler yavrularını dokuz ay karnında taşıdıkları için onlar da gelişen özel bir merhamet duygusu vardır. anneler genellikle çocuklarına kiyamazlar onlara şevkat gösterirler babalar ise öyle bir durumda değildirler .genellikle sert ve acımasız olurlar. babalarda doğurma olmadığı için anneleri anlayamazlar çünkü doğum yapmak çok zorlu bir iştir. anneler çocuklarını dogurduklari için onları birer kendinden parça olarak görürler ve kiyamazlar.
anne duygusu cok şefkatli cok değişik birşeydir.
annelik duygusu babaya göre daha farklı oluyor.anneler çünkü çocuklarına karşı allah tarafından çok güzel duygu verilmiş.