aslında bu çocuktan çocuğa değişir. insan çocuğunu nasıl anladığını,dikkat suresini ve ilgi alanlarını bilmeli. mesela benim bir tanıdığım çocuğuna ödev yaptırırken genelde kızarak yaptırıyordu. çocuk annesi kızdığında daha iyi yapıyordu ama ben hep bunun korkudan olduğunu söylüyordum. ama çocuk da annesi kızmadığı zamanlarda annesine kandırmaya çalışıyor ve ödevini özensiz bir şekilde yapıyordu. tabii ki de annesinin ve çocuğun yaptığı bu davranış doğru değil ben sürekli bir uzman tarafından yardım almalarını söyledim. yardım almak istemediler ama çocuk şu anda mesela okulda deneme sınavlarında hep birinci oluyor. geçen deneme sınavının birinde öğretmeni cevapları söylerken yanlış yaptığı soruları düzeltmeye çalışmış ve bunu öğretmen görmüş annesine söylemiş neden olabileceğini konuşurlarken öğretmen bence korkudan eğer sen çok yanlış olduğunda kızıyorsan böyle bir davranışa meyillendi demiş. ve annesi yaptığı yanlışın farkına vardı çünkü çocuk bu şekilde annesinden korkarak yalancılığa başladı. umarım artık ikisi de daha dikkatli olur .bence yine söylüyorum bir yardım almalılar. o yüzden unutmayalım ki o çocukları biz yetiştiriyoruz ve doğru bildiğimiz şeyler belki de bazen yanlış şeylere yol açabilir.
oğlum derslerini yaparken kendi başına yapar bilmediği yerlerde bana soru sorar daha sonra o günü işlediği dersleri tekrar yaparız birlikte test çöz dururum kendisine tekrar amaçlı testler çözeriz ertesi gün sabah kalkarız öğleden sonra gidiyor oğlum okula sabah kalkarız o günün dersleri neler var ise onları birer tekrar yaparız yani ben de oğlumla beraber tekrardan okullu oldum
önce kendi çabası ve neyi ne kadar anladığı önemlidir. sonra küçük ödüller koyarak ödev yapmaya ve ders çalışmaya teşvik edebilir küçük yaşta bunu alışkanlık rutin bir düzen bir kural haline getirmek için hergün aynı saatlerde ders çalışmaya motive edebilir bunun için yüreklendirici ifadeler kullanarak bunun taktir gören bir davranış olduğunu inceden işlememiz gerekir. çok üstüne gidersek ters teper. çok da zorlayıcı olmamak lazım önce çocuğunuzu tanımanız şart. balıktan ağaca çıkması beklenemez sonuçta. yetenekleri doğrultusunda hareket etmek başarısız olduğu yönlerde de destekleyici motive edici olmak asla kimse ile kıyaslamamak lazım. falanın filanın çocuğu diye başlayan cümleler bireysel olarak çocuğun karakterini zedeler sizden uzaklaştırır.
oncelikle odevi hakkindaki konuyu anlamis mi anlamamis mi onu sormaliyiz. daha sonra odevi hakkinda fikir uretmesine yardimci olmaliyiz. hazira konmamasi icin biz cevaplamamaliyiz sorulari. cunku oyle cocuga bir faydasi olmaz odevin. ve her zaman odevini yapmasini saglamaliyiz. sorumluluk bilmesi acisindan.
öncelikle kendi kendi kendine ödev yaptırma alışkanlığı kazandırmalıyız. ödev yaptırırken direk yanında oturarak şu soru şöyle yapılır bu soru şöyle çözülür dememeliyiz. o yaptıktan sonra yanlışlarını değerlendirerek onlara anlatmalıyız.