güzellik bana göre içtendir. içi güzel olan birinin dış görünüşünü beğenmiyor olsan bile bir zaman sonra sana oldukça güzel görünüyor. aynısı güzel biri için de geçerli mesela. güzel birisinin içi kötüyse zamanla gözüne de çirkin görünmeye başlıyor. bana göre böyle ama toplumun genelinde insanlar dışı beğenmediği kişinin içini de merak etmiyor tabii.
dış güzellikte var iç güzellikte var. dış güzellik göreceli bir kavramdır. kişiden kişiye değişir. iç güzellik ise karakterdir, o kişinin yapısıdır, nesneldir. fakat iç güzellik olmadıktan sonra dış güzelliğinde bir anlamı kalmıyor ne yazık ki.
güzellik içtenmi dıştan mı sorusuna cevabım her ikisi de içten olan güzellik iyilik ve içinde kötü olmaması laızm dıştanda güzel veya yakışıklı olması iyi olur
insanın güzelliği kalbinde olması lazım. hani zaten insanın iç güzelliği yüzüne de yansır ama bazı insanlar güzel gene de kalbi fesat yani anlayacağın. bu konu hakkında fazla bir şey söylemek istemiyorum. insandan insana fark var gerçekten de söyleyeceğim bu kadar.
aslında iki güzellik de vardır. yani iç güzelliğin var olduğu, gerçek olduğu kesin. ama bence dış güzellik de yani “estetik” güzellik de vardır. zaten bu yüzden tarihte birçok düşünür, filozof, şair güzellik konusunda kafa yormuş, önemli tesbitlerde bulunup güzelliği konu eden sanat eserleri vermiştir. fakat iç güzelliğin mi yoksa dış güzelliğin mi önemli olduğu konusu ayrı bir tartışma konudur.
ben, bu konuda ikisi bir arada olursa ne güzel olur der, işin içinden çıkarım...
eğer güzel olanla bir ömür geçirmeyeceksek güzellik dışta diyebiliriz. güzele bakarız ve çok güzelmiş der çok beğendim der geçeriz. ama eğer bir hayat yaşayacaksak o zaman güzellik değişir. eğer bir ömür geçireceğimiz bir şeyse güzel güzellik bence o zaman içtedir güzellik. karşımızdaki bir kişi sırf güzel diye evlendiğimizde eğer o kişi ahlaki açıdan çok kötü bir kişi ise onun dış güzelliği o zaman gözümüze gözükmez. ve artık o kişi ile yaşamak bize bir eziyet haline gelir. o kişi ile geçen her gün işkence ile geçen bir gün gibidir. ama bir insan dıştan çirkin olsa bile ahlaken ve ruhen iyi olduğu zaman dış güzelliğini iç güzelliği ile kapatarak karşısındaki kişiyi çok mutlu eder ve sevdirir. bence bu yüzden iç güzellik her zaman önemlidir.
guzellik icten gelir. icini sevdiginiz insanin disida guzel gozukur zaten size. dis guzellik onemli degil. insanin kalbi temiz olsun yolu dogru olsun fikri temiz olsun o yeterli. dis guzellige cok onem verenler oluyor ama genelde amaclari baska oluyor onuda akli selim bir insan anlar zaten.