birden aklıma çocukluğum geldi. istanbul'a rahmetli anneanneme gittiğimizde, o çok severdi gazinolara gitmeyi. eskiden kadın matineleri olurdu. o günlerde kadınlar evlerinde börekler, sarmalar, kekler yapar ve gazinolara gider yer kaparlardı. hem eğlenilir hem de şimdilerde bile adı bilinen ünlü sanatçıları dinlerlerdi. bizi de götürürdü rahmetli. bazı sanatçıları o kadar iyi hatırlıyorum ki bu yüzden.
gelse bence iyi olur. yine kadınlar matineleri makul ücretlerle olsa inanın herkes gider. günün ve hayatın stresinden bir nebze de olsa uzaklaşır. müzik ruhun gıdasıdır boşuna demiyorlar.
zarar da etmezler ama artık günümüzde hiç kalmadı.
rahmetli anneannemle gittiğimiz gazinolar çakıl ve maksim gazinoları idi.
açıkcası ben gitmem hoşuma gitmiyor ve eğlenemiyorum gazinolarda
gazino yerine barlar kültürü var. daha sonra başka bir kültür gelir. o gider başka kültür gelir. devran böyle devam eder gider.