çocuklarına karşı duyarsız olan anne babalar var veya çok üstüne düşen anne babalar bu konuda bence hata yapılıyor biz bazı şeylerin tam olarak ortasını veya dengesini bulamıyoruz malesef ki. çocuklar bu konuda sorun yaşayabiliyorlar bir çok konu da olduğu gibi örneğin aileler olarak çocuklarımızın ödevlerini kendimiz yapıyoruz bu ne kadar doğru bir davranış. onlara yardımcı olmak başka ödevlerini kendimiz yapmak başka bu durumda çocuklar yeterince sorumluluk öğrenemiyoe ve üstüne düşen görevleri yerine getirmek de zorluklar çekebiliyor. biz çocuklarımızı yetiştirirken eline taş değmesin diye onlara kıyamayarsk yetiştirmeye çalışıyoruz oysaki onları özgür bırakmak yaşamda kendi alanlarını belirlemek belki hedeflerini bilmek yeteneklerini görmek ve bilmekle onları o şekilde yönlendirebilir bizler aileler olarks hep kendi isteğimiz olsun istiyoruz veya kendi hayallerimizi çocuklarımızın üstünde uygulamaya kalkılıyoruz kendi yapamadıklarımızı bu yanlış bir davranış. oysaki çocuğa söz hakkı vermek ve çocuğun ne istediğini bilmek öğrenmek gerekiyor. alsında aileler olarak bazen çok umursamaz da olabiliyoruz çocuklarımızı yeterince dinleyemiyorum ve onlarla yeteri kadar ilgilenmiyoruz böyle durumlarda çocuklar kendi başına ve yalnız başına kalıyor ve bu şekilde mücadele etmeye çalışıyorlar çocuklarımızı dinlemeli ve onlara yardımcı olmalıyız onları güzel yetiştirmeliyiz onalarla ilgilenen anne baba olmalıyız.aslında eksiklerimiz o kadar çokki çocuk bakımı konusunda o kadar çok şey var ki. aklıma gelenle bunalar şu an.
sadece çocuk mu daha bebekken başlıyor o hatalar. anneler daha doğar doğmaz başlıyor aslında. hastaneden çıkmadan bile ebeler, doktorlar uyardığı halde göbek bağı düşmeden yıkayıp enfeksiyon kaptıranlar, ilk yıkamasını sabunla yaptırıp verniksini ve cildinin yağ dengesini bozanlar, tuzlayıp hastanelik edenler, sarılık olunca doktora götüreceğine sarı örtü örtenler, uykusundan feragat edemediği için çocukları uzun uykulara yatırıp şekerini düşüren , susuz bırakanlar, envai çeşit yağı minicik bebeğe gaz problemi için sürüp içirip hastanelik edenlerle dolu yenidoğan yoğun bakim ünitesi. birazcık eli kolu tutmaya başlayınca da ver eline telefonu tableti sussun, mememi ısırdı yok bilmem ne diye kes sütten daha yaşını bile doldurmadan, koy televizyon önüne aç saatlerce izlesin dursun. bunlardan o kadar çok ki çevremde. deli oluyorum. yazık yavrulara. yanında edilen küfürler, saygısızlık, her istediğini yapıp şımartma yahut saygı duymama küçük görme özgüvenini elinden alma. istemediği bölüm ve mesleklere zorlama, kapasitesinin üstünde beklenti içine girme , bu doğrultuda sürekli eleştirme baskı uygulama. kısaca balıktan kavağa çıkmasını bekleme. sevgi ilgi göstermeyip sonra bu sevgi ve ilgiyi dışarda aradığı için cezalandırma ve dışlama. o kadar çok ki sonra diyorlar bu toplum nereye gidiyor? sen çocuğunu ataerkil topluma yönelik safsatalarla yetiştir sonra niye artıyor kadın cinayetleri. sen erkek yapar de geç sonra nerden çıkıyor bu kadina şiddet. sen sevgini merhametini şevkatini esirge, allah korkusundan zerre tattırma sonra niye yoldan çıktı bu kızlar. her koyun kendi bacağından asılsın sonra sanki taş kovuğunda yetişti bu çocuklar. domuzdan toklu doğmazmış. ak koyunun kara kuzusu da olurmuş. yok efendim yok öyle yağma. çocuk su gibidir hangi kaba dökersen onun şeklini alır ama çok sıkarsan taşar patlar net.
çocukların eline tablet telefon gibi şeyler vermek gerçekten çok sakıncalı aynı zamanda çocuklarımızın her istediğini yaparak çok büyük hata ediyoruz onları çok şımartıyorsunuz çikolata şeker para ve su an için alabileceğimiz her şeyi alabiliyoruz onlar için ama ilerideki istekleri daha büyük olacak ve biz bunları belki de karşılayamayacağız. anne babalar da gerçekten çok suç var ben de çocuğumun her istediğini yapmaya çalışan biri anne olarak kendime çok kızıyorum ancak ona da bir türlü kıyamıyorum eline bazen telefon verdiğimde de gerçekten onunla uğraşmaktan çok sıkıldığım oluyor mecburen işine bakmak için telefonu eline tutuşturuveriyorum.