aslında ideal aşk diye birşey yoktur bana göre. şöyle ideal olunmalıdır böyle olunmalıdır gibi kalıplara olmaz bu işler. insanlar kalıplara göre yaşadıkça böyle düşünürler diye düşünüyorum yani biraz rahat olmak kendini akışa bırakmak bazı şeyleri de olurum bırakmak gerekiyor. sonuçta biz ne düşünürsek düşünelim ne yaparsak yapalım olacak olan oluyor ve biz önüne geçemiyoruz. ideal aşk tanımı yapmayacağım ama insanların birbirleri ile oluşan iletişim kopukluğundan bahsedeceğim biraz buraya değinerek ideal aşka gelebilirim belki . insanlar birbirlerini anlama yolunu tercih etmezler hep kendi fikirlerini öne sürerler bu hepimizde vardır savunma güdüsü veya düşüncelerimizi bakış açımızı karşı tarafa aksettirme en kötüsü de karşımızdaki insanı değiştirmeye çalışmamız işte iş buradsdeğişir eğer siz karşınızdaki insanı olduğu gibi kabul etmiyorsanız işte orada sorun çıkıyor. yani karşılıklı saygı ve anlayış olmazsa sevgi de yetmez. insanlar zamanla bazı şeyleri içinde biriktirir ve bu taştığı zaman tepki şeklinde ortaya çıkar yani siz patlsrsınız artık bunu içinizde tutmaya kalkarsanız eğer bir gün patladığınız zaman karşınızdaki insana karşı ister istemez kırıcı yaklaşabilirisniz işte burada da iletişim devreye giriyor. konuşmak sohpet etmek akıl almak fikir beyan etmek paylaşmak birbirine karşı saygı duyarak çeşitli bakış açılarını tartışmak bu iletişimi yakaladığını zaman zaten orta yolu buluyorsunuz. yani çözüm üretmek mesele. herkes kavga eder herkes kendini savunur bir şekilde ilişkilerde mesela kavga etmek kendini savunmak haklı çıkmak değil mesele o durumu çözmek onun üstesinden gelebilmek karşılıklı anlaşabilmek orta yolu bulmaktır. bence ideal aşk asıl böyle olduğu zaman sürer ve devam eder. saygı çerçevesinde taraflar birbirini anlayarak çözüm üreterek ortak nokta bularak sevgilerini yeşerterek.