belli etme şekline göre değişir ama eğer iyi niyetli ise saygı duyar hatta ona sorarım bende gördüğün ne kadar kötü özellik varsa söyle de ben de bunu düzelteyim diye ve teşekkür ederim kendisine.
bunu küçümseyerek belli ediyorsa gereken cevabı veririm. ama bunları uyarı anlamında, tatlı bir dille söylüyorsa dikkatle dinlerim. aradaki fark önemli. dostca mı yaklaşıyor düşmanca mı tavrına göre benim davranışımda şekillenir.
biz bir düşünceden ve insanların önyargılarından ibaret değiliz. ben kendimden eminsem gerisi ne düşünürse düşünsün, içimizi bir biz birde allah bilir. o yüzden başlası bilmese de olur , kendimi anlatmaya çalışırım anlamıyorsa kendisi bilir, anlasın diye kendimi parçalamam. çünkü, önyargıları parçalamak atomu parçalamaktan daha zordur.
bir laf vardır "dinime küfür edenin dini olsa bari!" diye. bu laftan yola çıkarak karşımdaki insan benim hakkımda ne düşünürse düşünsün ben umursamazdım ve ona kendine bakmasını söylerdim. eğer bu bir işe yaramazsa bir daha onu yanıma dahi almazdım ve yanıma geldiğinde kovardım.