bende biriktirip biriktirip söyleyenlerdenim. sebebi ise bir sorun varsa anlamasını beklerim her küçük şey için insaları uyarmak istemem ama insanlar ince düşünceli olmadıkları için yaptıklarının farkında değil ya da her zaman kendilerini haklı buldukları için farkedemiyor. bana da tak edince durum söylerim söylerim ve geri dönüşsüz iletişimimi keserim.
sanırım bunun sebebi karşıdakine ve karşıdaki ile olan dostluğunun hatırına ilk etapta biraz zaman tanıması çünkü dost arkadaş kolay bulunmuyor kolay da değil zaten veya karşıdakine duyduğu sevgiden dolayı görmezden geliyor olabilir ama bu biraz fazla tekrar eder ise ufak ufak uyarmaları başlar halen devam ederse de hele de insan o sırada eşref saatinde değilse bu tür patlamalar olabilir o yüzden ikili ilişkilerde en güzel şey buna mahal vermeden insanın kendi otokontrolünü yapabilmesidir
ilk anda karşısındaki insanı kırmaktan korkarlar ya da bunu istemezler. daha sonrakinde de ilkine benzer bir tutumla davranırlar. ama işler öyle bir raddeye gelir ki insan artık bundan rahatsız olur ve içindekileri dökme yoluna gider.
bu harika bir konu. bu konu psikopatolojik bir konudur. ve en güzel yorumu bu alanda çeşitli çalışmaları ve başarilari olan sigmund freud yapmıştır. ona göre bastırılmış duyguların açığa çıkarken oluşturduğu gerginlik ve endişe söylenmesi gereken sözlerin tekrar bastırılmasına ve tartışmadan çekilmeye neden oluyor. yani şöyle de düşünebiliriz ki karşınızdaki insanı o an incitmek ve ya kırmak istememeniz, olayın bir şekilde size döneceğini bilmeniz, desteklenemeyeceğinizi sezgisel olarak fark etmeniz aklınızdakileri dile getirme aşamasında sizi tutuyor.
o anda söylediklerinde daha kırıcı olabileceklerinden korktukları için olabilir.
o an söylediklerinde küçük bir şey gibi görünebilir, söylenildiğinde bunu mu dert ediyorsun gibi bir tepki alabilir. tepki almasa da bunu sorun haline getirmek istemez, dillendirmez. ve o rahatsız olduğu küçük şeyler bazen birikir ve bardak taşar. biriktirir patlayandan ziyade, bardağı taşırana bakmak lazım.
"sabırdan sonra söylenen söz ağır olur, söyletmeyin" derler. çok doğru.
bıçak kemiğe dayanmistır çünkü sabır da bi yere kadardir
bi anda söylemek ve her seferinde kalp kırmak yerine bırıktırıp tek seferde kırmak daha mantıklı cünkü.