anısı var diye saklamadığım şey kalmadı zaten. odamın her yeri çöplük.
çok özel bir anısı varsa saklarım , ama herşeyi saklamam.. gereksiz kalabalık gibi geliyor bir süre sonra, hayatlar değişiyor insanlar değişiyor,
uzun bir süre sırf anısı olduğu için bir çok şeyi sakladım. ancak sürekli taşınmak zorunda kalıyorsanız bu durum işkenceye dönüşüyor. kalabalığı bir yandan işe yaramaz oluşu bir yandan insanın canını sıkabiliyor. bu yüzden bizde anısı çok büyük olan şeyler dışında saklanmasını pek uygun görmüyorum. malum anısı olan şeyler bir köşede sadece duruyor ve kullanılmadığı için fena şekilde toz topluyor. benim gibi toza alerjisi olan insanlar için bir dezavantajı da bu malesef.
degerli bir kişiden kaldıysa tabiiki saklanmalı saygıdan degerli yüksektir ve anılar bazen saklanmaya deger ama her seyi saklamak kıyamamak hastalık bazı ayrıntıları kacırmayın ölumlu dunya işinize yaramayan şeyleri atın gitsin
eskiden bu huyum vardı mesela her şeye dair bir anı kalsın diye uğraşıyordum saklıyordum. üzerine notlar alıyordum iki sene önce bu durumdan rahatsız olmaya başladım. her şeyi saklamak falan saçma olmayıa başlamtı. artık sadece önemli v2 benim için değerli olan kişilerin anısını veya gittiğim yerlerden oraya dair evde kullanbileceğim bir şey almaaya öz2n gösteririm.
anı var diye sakladiklarimiz bazen silaha dönüşebiliyor intikamcilar için
bu olay aslında biraz takıntıdır ve evet bu takkntı bendede var en ufak bir şeyi bile saklama ihtiyacı duyuyorum evet saçma ama içim böyle rahat ediyor.
evet saklarım.mesela eski fotoğraflar ve cd'leri hatırlamak için bir kaçkere insan bakabilir bunlara
anısı var diye her şeyi saklarım ama eğer o anısı olan kişi bir gün hayatımdan giderse bende onu unutursam hiçbir şekilde anısını dahi istemem çünkü gördükçe veya baktıkça ben kendimi daha fazla üzerim
eğer benim için önemli bir kişi bu eşyayı verdiyse saklarım ama sevmediğim bir kişi vermiş ise atarım veya bir başkasına veririm
eğer o kişiyi hatırlatmasını istiyorsam evet saklarım. ancak o kişiyi zaten unutmak istiyorsan bir toplu iğnesini bile saklamam
tüm hediyeleri ve benim için bir anlam ifade eden eşya ya da resimleri mutlaka ama mutlaka saklarım. çünkü onlar bir enstantanedir. beni geçmişe ve o ona götürür.
evet saklamaya calisirim cunku anilar o zamana donmemizi saglar.tipki fotograflar gibi gecmise donemimizi o ani tekrar yasamamizi saglar.bir andan kalan bir oarca saklandiginda cok zaman sonra gecse de ayni duyguyu ani yasariz bu nedenle anilar cok onemlidir hayatimizda bazi duygulari ofkeleri sevincleri canli tutar.
kesinlikle saklarım önem verdiğim kişilerle yaşadığım mutlu anılara ait küçük eşya ya da o günden kalan peçete, ıslak mendil, sinema bileti, konser bileti ya da bir deniz kenarı sahilde isem oradan alınmış bir taş mutlaka saklarım ve zaman zaman onlara bakarak o güzel günleri anımsarım.
bunu herkes için yapmasam da benim için aşırı derecede önemli olan aileden biri,arkadaş ,dost,akraba için yaparım. bazıları sadece anı yaşamayı sever. bazıları da o andan bi hatıra bırakmayı sever. ben sanırım bu ikinci gruba giriyorum. bu hatıranın maddi bir değeri olması gerekmiyor. önemli olan o eşyaya yada fotoğrafa yada neyse işte sakladığımız şey ona baktığımızda bizde hissetirdiğidir. kutularca hatıra kutum vardır. bi çok insana anlamsız gözüken hatta çöp diye nitelendirebileceği şeyleri saklarım. bu bazen bitik bir parfüm şişesi bazen bi kekin ambalajı bazen bi fotoğraf bazen sadece bir yazı veya not olabiliyor dediğim gibi ne olduğu değil sizde ne hissetirdiği ne anımsattığıdır önemli olan çünkü olayı ve ya günü unutursunuz ama bir eşyayı unutmazsınız.
evet kesinlikle çok önemserim kaybetmem bisey olursa çok uzulurum
evet anısı var diye en ufak birşeyi bile saklarım. benim gözümde değeri çok büyüktür. eşimin, annemin , babamın, kardeşimin aldığı birşeyi özellikle saklarım severim saklamayı. hepsinin benim için bir önemi vardır . örneğin çocukluğumda oynadığım oyuncaklarımı bile saklamıştım ve şu an onlarla kızım oynuyor
evet saklarım en ufak anısı olan ne varsa.örneğin; askerlik anılarım şehit olan arkadaşlarım ve ben fotolarımız yazılarımız komutanlarımız ile fotolarımız.çocukluk arkadaşım ile foto ve hediyesi hala durur.
evet saklarım, sevgilimin aldığı çikolata kaplarını bile saklıyorum elalem sinema fişlerini saklar ben onlar dahilinde ne kadar çikolata aldıysa evde kapları. hatta bana hediye aldığında kullandığı hediye paketleri de evde büyük bir yer kaplamakta. bu kadar sakladığım için ev birazcık çöplükmüş gibi görünüyor olabilir. anılara fazla önem veriyorum sanırım.
kesinlikle saklarım. 5-6 sene sonra onu tozlanmış rafta bulduğunuz zaman içiniz bir cız eder eskileri hatırlarsınız. üzülürsün ama bir yandan eskileri yad edip mutlu olursun. herkese tavsiye ederim güzel bir düşüncedir maalesef benim annem çoğu şeyi atıyor kaç defa kavga ettiğimi hatırlamıyorum bile