tabiki günümüzde en çok hoş olan şeylerden birisidir evlat edinme bence.bu hayattaki en zor şeylerden birisidir sahipsiz olmak yani başıboş kalmak deyimi yerindeyse.kuccuken annen babam ayrildiysa ve yada hayattan goctuyse öbür dünyaya başka tutunacak dalın kalmadiysa bu çok zor bisi benim düşüncem.hele ki birde ailede de ilde çocuk esirgeme kurumunda kalmak dünyadaki en zor şeydir belki sıcak yer belki guzel okucaksin belki bazı seyler ama anne baba gibi olabilir mi onun yerini tutar mi onun kokusunu onun yerini tutmaz bence.okulda onun açısı hele gece yatarken bu en çok ozman hissedersin bayramlarda bile sarilamamak çok zor bence insanın yaşantısını huzurunu kucuk yasta alir.o yuzden bir cocugun en buyuk hayalidir mutlu annesi babasi olmak onlarla yasamak paylasmak bence.anne babanin yerine olmaz ama iste ama iste sicak yuva
tabii ki de çocuk esirgeme kurumu'ndan bir çocuk almaya sıcak bakıyorum eğer ki insanların çocukları olmuyorsa bence en azından bir yetimin hayatını kurtarmış oluyorsunuz bana bir hayat vermiş oluyorsunuz en azından. eğer ki çocuğu olmasaydı düşünebilirdim diye düşünüyorum.tabii ki bakabileceksiniz öyle almazsanız eğer ki ona sevginizi veremeyeceksiniz ona bakamayacaksınız gerçekten hiçbir şekilde çocuk sahibi evlat edinmeyin hatta. o çocuğun en azından duygularına karşılık vermeniz çok önemlidir.insanlar çocuğu olmayan insanlar daha çok bakamayacak ların düşündükleri için tüp bebek tedavisinde başlıyorlar ama aslında eğer ki olmuyorsa denedikten sonra bence bir çocuk esirgeme kurumu'ndan evlat edinilebilir.
dünya bu konuda çok adaletsiz. kimileri evlat hasretiyle yanıp tutuşurken, kimileri de evladını çocuk esirgeme kurumlarına veya sokaklara terk ediyor bilerek ya da mecbur kalarak.
henüz yaşına gelmemiş, anne kucağında olması gerekirken yurt yataklarında yatan binlerce çocuk var. bu yüzden imkanı ve içinde evlat sevgisi olan herkes çocuğu olsa bile evlatlık bir çocuğu aile şefkatine kavuşturabilmeli.
ama istismara açık bir konu olduğu için devlet bu konuda ince eleyip sık dokuyor. bu nedenle de çocuklar anne kucağında büyümek yerine yurt yataklarında büyüyorlar.
benim onayladığım bir konu. tabi gönül ister ki her çocuk kendi anne babası tarafından büyütülme imkanına sahip olsun.
evlat edinme çocuğu olmayan bireyler için tercih edilebilir bir durum
evlat edinme konusuna oldukça sıcak bakıyorum. çocuk sahibi olamayan çiftlerin yıllarca bu anlamda tedavi görüp hem fiziksel hem de ruhsal olarak kendilerini yıpratmaları yerine evlat edinmeyi düşünseler çok daha güzel olurdu. anne baba olmak için bir bebeğin, insanın kendi kanından gelmesi gerekmiyor çünkü. öz anne babalar da çocuklarını terk edebiliyor. öz olmayan çocuklarına büyük bir özveri ile bakan aileler de olabiliyor. önemli olan bunu kalpte hissedebilmek. düşüncesi bile kötü ama dünya hali bilemez kimse. evlat edinmeye sıcak bakmayan birinin de evlatları annesiz babasız kalabilir. bu, o çocukların suçu değil. terk edilmiş olmak da çocukların suçu değil. mümkün olduğunca bu olayın yaygınlaşması gerekir. her çocuk güzel bir yaşamı, bir aileyi ve yuvayı hak eder.
bir çocuğun geleceğini hayatını kurtarma şansı bence bu. evlat edinmek öyle kolay değil evet ama bence çok güzel bir şey. aile için de çok iyi bir şey diye düşünüyorum, bir çocuğu evladın gibi benimseyip ona bakmak büyütmek insana çok şey katar. bambaşka bir bakış açısına dünya görüşüne sahip olabilirsin. bir gün eğer imkanlarım el verirse bir ya da daha fazla çocuğu evlat edinmek isterim açıkçası.
elbette oksuze, yetime yardım etmeliyiz ama evlatlık çok başka bir şey. bu sorumluluğu kaldırmak çok zor bence. ben yapabileceğimi düşünmüyorum.