aşk önce tek taraflı platonik başlar, sonrasında doğru kişi ile aynı frekansı tutturduğunuzda iki kişilik olur. ve sonu hep hüsranla bitmez, gerçek aşklar sonsuzdur. bunun için rahmani aşk gerekir, yani allah rızası ile sevmeli ve aşık olmalıyız.
aşk iki kişiyle yaşanır ama işte zaten tek kişiyle aşk yaşanmaz o zaman o platonik aşık olmuş olur. ama tabii gerçek aşk yaşayan insan yoktur çünkü insanların ağzında sadece iki kelime seni seviyorum kelimesi sevgi ile aşkın arasında dağlar kadar fark var. insanlar daha bunu anlamış değiller dediğim gibi ilk önce aşkı sonra da sevgiyi araştırsınlar ne demek olduğunu çünkü sevgi demek herkese verebileceğin bir duygudur. anneye ,babaya, kardeşe, arkadaşa, dosta ama aşk öyle değil. çok farklıdır insan aşk için ölür ama ben aşka inanmıyorum bence ferhat ile şirin diğerleri öldüğünde de aşk ölmüştür benim için o zamanlarda kaldı bazı insanlar gerçekten de sevgisini bile adam akıllı sevemiyor diyeceğim sana bu kadar.
evet ama çok seven kaybeder bir taraf çöker ,bir taraf umutlanır, bir taraf acı çeker bir tarafta hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam eder.. hayatın kuralı bu yani arkadaşlar kendinize doğru insanları seçmeye çalışın.
aşkı tek kişi yaşar ve diğer tarafın genellikle haberi olmaz.
aşk iki taraflı olunca aşk olmuyor bence.
aşkın iki kişi tarafından yaşandığını biliyoruz. ama bazen görüyoruz ki her iki taraf da birbirine tamamen sevgi ile yaklaşamıyor. her iki taraftan biri her zaman sevmeyebiliyor. bunu yürütebilmek için aslında iki tarafın da birbirine karşılıklı saygı ve sevgi içerisinde geçmesi gerekir. ama bir yerden sonra aşkın tamamen bittiğini ve tamamen kendisini sevgiye bıraktığını görüyoruz. bu yüzden de karşımızdaki kişiye ne kadar çok saygılı ve sevgi yüzeyinde geçtiği zaman daha çok uzun ömürler geçirebilir insanlar. aşk bir oyun değildir ve hiçbir şekilde de oynanamaz. aşkın geçici olduğunu söylememiz gerekiyor. sevginin ise tamamen kalıcı olduğunu bilmeliyiz. aşkı oyun olarak gören bir kişi oyunu başında kaybetmiş olan bir kişidir.