çok fazla özür dilemem yerine göre dilerim ama hatalıysam dilerim basit seylerdede dilerim basit dediğim birisine çarptığımda yada ayağına bastığım da buna benzer şeyler büyük şeylerde de birisinin kalbini kırdığımda yada günahını aldığımda yada onu üzecek sözler söylediğimde dilerim uzulurum hatamı telafi etmek için ufakta olsa özür dilemeyi seçerim.
ben özür dileme olayını bıraktım. çünkü artık özür dileyecek bir şey yapmamak için çabalıyorum sadece. yaptığım yanlışlar artık kişilere karşı değil kendime karşı oluyor. bunun için de kimse beni suçlayamaz. çünkü yanlışsa da benim yanlışım ve sonucunu çekecek olan da yine benim. bu konuda kimseden özür dilemem. ve yaptığım hiçbir şeyden pişman olmam. çünkü bu hayatta yaptığımız her şey bizim için birer tecrübe. iyi veya kötü olması da farketmez. sonuçta kötü tecrübeler de bizim için gerekli. malum aynı çukura iki kez düşülmüyor. bir kez düşmeden de çukur olduğu fark edilmiyor. bence insanlar en çok kendisinden özür dilemeli aslında. en büyük yanlışları hep kendimize yapıyoruz. çünkü bizle hiç alakası olmayan birine bile yanlışlıkla veya bilerek bir zarar versek ve ucu hiç bir şekilde bize dokunmasa bile gece yastığa vicdanımız rahat yatabileceğimizi düşünmüyorum. insanların bu şekilde kendisine zulüm etmesini de anlayamıyorum. şimdi diyeceksiniz bazı insanlar o kadar rahat uyuyor ki diye tahmin ediyorum. ancak arkadaşlar inanın herkesin içinde küçük kalmış olsa da bir iyilik vardır. ve içten içe onları tırmalar. tekrarlamak istiyorum çok sevdiğim bir cümleyi '' herkesin içinde bir iyi ve bir de kötü köpek vardır. önemli olan hangisini daha çok beslediğindir.''. özür dilemek ben bundan pişmanım demektir. ancak bazı insanlar özür dileme eylemini bir huy haline getiriyorlar ve nasılsa özür dilerim diye sürekli aynı yanlışları tekrarlıyorlar. yani özür dilemenin ben pişmanım deme yolunu değil de kişiyi geçiştirme yolunu seçiyorlar. peki ya defalarca affeden insanlara ne demeli ? bende söyle sorayım o zaman '' ne sıklıkla affediyorsun ? ''. belki de insanların insanları aptal yerine koyması beni bu kadar çileden çıkartıyor. bende az girmedim aptal yerine. belki de hala giriyorum. ancak bazen yapacak bir şey olmuyor dostlar. çok seviyorsunuz ve affetmek için siz bir neden arıyorsunuz. evet en büyük aptallar bizleriz. bakalım başımıza daha neler gelecek. sabrınız için hepinize çok teşekkür ederim.
özür dilemenin bir sıklığı olmamalı ki bence yoktur. eğer ki birileri bireilerini kırıyorsa özür dilemeli ki kırmamyı ve yahut kırılmamayı tercih ederiz. kimse üzülmek istemez ama herkes üzmekten kaçınmaz bu yüzden özür dilemek önemli bir davranıştır. gönül ister ki özür dilemeye ihtiyaç duyulmasın lakin bazen istemeden de olsa birilerin üzebiliyoruz. tabi bunu birini üzmek için özellikle yapmıyor olsak bile birini veya birilerini mutlu ederken aynı davranış bir başksını veya başkalarını üzebiliyor bu yüzden her nolursa olsun özür dilemek hayatlarımızda sıkça başvurduğumuz bir davranış biçimi halini almış vaziyette.
fark etmiyor. karşı tarafı üzdüğüm zaman yada kırdığım zaman özür dilerim. hatamı anladığım zaman özür dilerim.
belli bir zamanı yok. ne zaman hata yaparsam veya karşı tarafı üzdüğümü düşünürsem o zaman özür dilerim. insan bence her zaman için özür dileyebilmeli.
bence özür dilemek güzel bir şeydir çünkü eğer bir insanı bilmeden de olsa kırıp üzüyorsan o insana karşı bir özür dilemek zor gelmemelidir.
ben genelde ozur dileme geregi duymam cunki bir hatayi yapmadan onde danisirim veya yec olmadan once.. eger bir hatam olduysa ozur dilemesinide bilirim ozur dilemek erdemliktir affetmek buyukluktur.. :)
tartışma arasında en çok ben hatalıysam tabi ki özür dilerim ama her defasında özür dilemem genelde
ben asla özür dilemek ben gururuma yediremem yani özür diliyorum bir insan değilim çünkü insanlara özür dilemek bir hata yapmam o konuda çok dikatliyimdir ama oldu da misal yaparsam kusura bakma derim ama kolay kolay kendi annemden ,babamdan bile özür dilemem bilmiyorum çocukluğumdan beri boyleyim diliyemiyorum özür.