küçükken günlük tutmaya çok istemişimdir ama bir türlü tutmak nasip olmadı ve ben de kendi kendime konuşurdum kendi kendimle dertleşir din çünkü insanı dinleyen tek kişi yine kendisidir o yüzden ben de kendimle konuşur kendime teselli verirdim küçükken günlük tuttuğum zaman ablam falan okumaya çalışırdı ben de buna sinir olduğum için o günden sonra daha günlük tutmadım ama insanın içini dök e bileceği bir defterin olması en azından iyi gelir diye düşünüyorum.
çocukken günlük tutardım . sertleşir paylaşır günlükleri sohbet ederdim . yazı yazmayı da çok severdim . fakat büyüdükçe kendi içime kapandikça yazı yazmaktan da günlük tutmaktan da uzaklaştıkça. nedenini bilemiyorum
günlük yazmak çok faydalı bir eylemdir. hem her gün yazı yazarak zihninizi taze tutarsınız hem de anılarınızı saklayarak hiç unutmamayı sağlarsınız. ben günlük olmasa da o tarz bişey yapıyorum. benimkisi o gün neler yaptığımdan çok ruhsal durumumla alakalı. bazen bir olay yaşayıp o olaydan çıkardığım dersleri yazarım bazen çok mutluyken hayallerimi isteklerimi umutlarımı yazarım. bazen çok karamsar bazen çok umutlu, bildiğiniz gökyüzü gibi bir defter benimkisi. yağmurlu günlerin de güneşli günlerin de olacağının en güzel örneği bana göre. ama işin bir diğer güzel tarafı varsa o da sonradan o defteri okuduğumda hissettiklerim. bazen hala aynı düşündüğümü bazen de fikirlerimde farklılık olduğunu görüyorum. şimdi yazdığın defteri gelecekte okumak gibisi yok. ben bu olaya geçmişteki benden gelecekteki bene mektup yazmak olarak algılıyorum. inanılmaz keyif verici bişey. bazen çok sıkıntılı bir dönemde yazıp sonra o sıkıntı geçtikten sonra okuyorsunuz ve bir kez daha şükrediyorsunuz. herkese tavsiye ederim
ben uzun süre günlük yazdım. yaklaşık 6 aydır günlük yazmıyorum ama günlük yazmayı özlüyorum. günlük benim için çok değerli. o benim tek sırdaşımdı ne istesem yazardım, korkusuzdum, kim ne düşünür diye umursamazdım. günlük yazmak insanı sanki bir arkadaşı ile dertleşiyormuşsun gibi hissettiriyor. günlük tutmak ayrıca konuşma kabiliyetini, düşünce yapısını da etkiliyor.
eskiden gunluk tutuyordum buyudukce zaman bulamamaya basladim. tekrar tutmayi dusunuyorum. gunluk tutmak bize hem yazma aliskanligi kazandirir hem de icimizi dokeriz bir nevi. insan duygusal bir canli oldugu icin faydasi olacagi kanaatindeyim.
bir ara tutmaya başlamıştım. her gün aynı şeyleri yazmaya başlayınca bıraktım.
aslında önemli tarihleri ve konuları not etmek lazım. alışkanlık haline getirilebilirse çok güzel olur ilerisi için de hoş bir anı olarak kalır.
yani çocukken tutardım her gün heyecanlanırdım yazarken ama şimdi işlerin yoğunluğundan akşam hemen yatıyorum hiç aklıma bile gelmiyor maalesef.
çocukken tutardım. aslında doğum yaptıktan sonra da tutmayı düşünüyordum ama olmadı. insana her şey mi zor gelir :d