bu devirde yenidoğan bir bebeği büyütmek çok kolay fakat bir çocuk yetiştirmek çok zordur. herkes onu bunu şikayet edip duruyor da çamaşır makinası, bulaşık makinası, kendine özel her türlü düşünülüp tasarlanmış eşyası altının bezi, ıslak mendili, pişik kremi her türlü ihtiyacı en ince ayrıntısına kadar düşünülüp icat edilmiş ve mevcut. memesi yara olana sunni memeden tut, sütü memede kalana sağma makinası var. sanki altının bezini mi yıkıyoruz da bunca şikayet benim annem hölluk elemiş vaktinde. ben yetişip gelirken hala muşambalar vardı evde benden kalma. şimdi ben oğlumun altının bezini bağlıyorum hazır ıslak mendiliyle silip geçiyorum. herşey mümkün bayanlar bu kadar şikayete gerek yok kendine özel küveti bile var paşanın. doğru sabaha kadar uyku durak yok kaç kere uyanıyoruz benim bebeğim kolikti hergün krizi tutardi. biraz baş ağrısı, bolca uykusuzluk, sıfır sosyal hayat ağrıyan kol bel haricinde bir eziyeti yok şimdi bebeklerin yani abartmaya gerek yok annelik fedakarlık demektir. hem o bi tek gülüşü dünyaya bedel. esas mesele bilinç ve idrak kazandığı zaman başlıyor çünkü zaman kötü maddi sıkıntı bir yana her anlamda cani sağ olsun yeter ama bu devirde imanlı, temiz karakterli, dürüst ve saygılı bir birey yetiştirmek çok çaba isteyen bir durum.
evet bu devirde gerçekten de bebek büyütmek çok zor. yani benim oğlumu büyütmek gerçekten de çok zor. 15 ay oldu kendisi 15 aylık yani uykusuzum uyku bana haram oldu çok yoruluyorum evimin işini bile yapamıyorum hiçbir şekilde bu çocuk uyumuyor. yani ben ayakta uyuyorum ama bu uyumuyor beni resmen parmağında oynatıyor diyebilirim. benim oğlum çok yaramaz gece bile yaptığında 50 kere kalkan biri hiçbir şekilde yemek yediremiyorum sadece anne sütü alıyor doktor kızıyor yemek getireceksin diyor ama gene de yemez uslu dur desem durmuyor. yani kendisi o kadar çok fırlama olmuş ki artık bununla başa bile çıkamıyorum 15 aylıkken böyleyse büyüdüğünde ne yapar artık gerçekten bilmiyorum bebeğimi çok güzel edeceğim diyorum ama olmuyor çok zor nasıl gideceğimi bile anlamadım kaynanam bile bize geldiğinde oğlum için bu çocuk 10 çocuğa bedel diyor o 4 çocuk annesi olmasına rağmen bunu diyorsa bir de benim bu ilk çocuğum olmasına rağmen ben artık gerçekten çok yoruldum her gün ağlıyorum. bir de bir doğduğundan beri kimse bakmıyor benden başka tek başıma ilgileniyorum 15 aydır kapımı biri açıp da gelip benim çocuğuma bakmadı yeni doğduğunda bile eşim zaten çalışıyor o konuda fazla destek olamaz destek oluyor ama benim için önemli olan gece uyumam yani ne yapacağımı gerçekten anlamıyorum. yapmış allah yardım etsin diyorum. çocuk büyütmek çok zor gerçekten çok zor. yani şöyle geçmişime bir bakıyorum bekardım ne güzel ama şu an öyle değilim kendime bile bakamıyorum çocuğunla ilgilenmekten yani bu yaşta çöktüm diyebilirim. zor geliyor artık her şey bana ben hiçbir zaman şunu şurada bırakmazdım ama artık bırakıyorum yani kafamda çok yorgun bedenim de çok yorgun yani ben kafamı zaten dinlendir emiyorum oğlandan dolayı bedenim gene de oğlandan dolayı dinlenemiyor. allah bizlerin yardımcısı olsun inşallah oğlum bir an önce çabuk büyür evlensin gitsin yani istemiyorum artık :)) evlenince beni rahat bıraksın zaten o büyüdüğünde de bunların hepsini anlatacağım zaten video falan çekiyorum ona göstereceğim bana bana bunları yaptın diyeceğim. anlasın benimle kadar çok çektigimi benim oğlum tamam anne olmak çok güzel bir duygu ama böyle de olmaz ki canım ben uyku uyumak istiyorum uykuya çok ihtiyacım var. psikolojim çok bozuldu her gün sinir krizi geçiriyorum durduk yere ağlıyor doktora götürüyorum doktor hiçbir şey yok diyor. yani fazla uzatmak istemiyorum ama gerçekten de bu devirde çocuk büyütmek de bakmak da çok zor özellikle banat gerçekten de çok zor herkesin gelip kaynanası bakar ama benim hiçbir şekilde gelip bakmadı 15 aydır da ben bakıyorum allah bana o konuda iyi bir kaynana vermemiş yani ne yapalım.
evet zor çünkü türkiyede yaşam kalmadı herşeye zam yapılıyor.
evet kesinlikle, hayat şartları zaten zor olan bir ülkedeyiz, çalışma saatleride çok olunca bakmak ve büyütmek zor.